بازگشت
ترا دو باره میسازم
عبدالو کیل کوچی عبدالو کیل کوچی

 وطن جانم فدای تو، وجودم خاک راه تو

 ترا دو باره می سازم ، ترا دو باره می سازم

اگرهمسایه وبیگانگان اندر کمینت

 چون پلنگان خفته بنشستند

برای غارت هستی وارزشهای والایت

 ترا آماج بگرفتند ، سر و دستی تو بشکستند   

ولی با افتخاراستاده یی چون زروه پامیر

ومن در دامن کویت هزاران جان دهم ، اما

 ترا تنها نخواهم ماند                                                                                                                                     

ترا دو باره می سازم ،ترا دو باره می سازم

اگربااستخوان خویش ، شود با خون جان خویش

به دست داد خواهان ترقی خواه

به با زوی جوا نان عدالت خواه

ترا، دوباره می سازم ، ترا دوباره میسازم

به عشق نو بهارانت ، به رغبت های جوانانت

شوم باران به کوه دشت زیبایت  

بشویم گرد غمهایت

 شود از اشک من سیراب گلهایت

ز خون دیده ام تا سر زند لاله

ز سرخی اش شود روزی

بسوزد تیره گی هارا

 به شعر سبز خود آنگاه زنم رنگی

ز چرخ لا جوردینی، زنم آبی

به هرچندی که باشم مرده ء قرنی

 به گور خویش همچون سرو، ایستاده خواهم بود

زنم آنگاه به قلب اهریمن ، نعره

زهمچون نعره هایی که

منادی باز خواند چند آیاتی

و آیاتی دوباره زندگانی را

چه شوکت بخشدم در آزمون خویش

وگر باشد مجال دوره دیگر

بگویم آنکه بر خیزید

کنون خیزید، یکجا با صدای مرغ زیبای صحر خیزی

که تا شوییم گرد روز گار بی مرووت را

و آنگاهی ، سرود عشق میهن را

بدامان پراز عشق وصفایی ها

 همه با شور ومشتاقانه آغازیم

واز دریای عشق واز رگ سازش

حروف ونکته های دل

شود جان ، هم زجان بهتر

که گویم راز عشقش

 بر زبان خویش.

                                                                


December 29th, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان